آنان که در بازار، وجدان می فروشند

بی هیچ شرمی عهد و پیمان می فروشند


کالای کم ارزشتری را میل دارند

هر چیز با ارزشتر است،آن می فروشند!


منگ و مردد، حس آبی رنگشان را

در قابی از دستان لرزان می فروشند...


خورشیدشان یک تکه سنگ زرد و زرین

خود را به پایش با دل و جان می فروشند...


قصر طلایی رنگ رویاهایشان را

چون خانه ای از سنگ و سیمان می فروشند

ایشان نمیدانند همتایی ندارد

این گوهری را که به رندان می فروشند

در زر ورقهای طلایی رنگ دنیا

کالای کفر و شرک و عصیان می فروشند!

انسانیت گم می شود در چشمهاشان

وقتی که روح خود به شیطان می فروشند...


یا اینکه حتی تاجر پروردگارند!

ایمان و زهد و فقه و عرفان می فروشند!


در قالب عرض ارادت به نبوت

تصویری از معراج ایشان می فروشند!


چه ماهرانه ظلمت افکارشان را

در جامه ی احکام قرآن می فروشند!


خواب شبانگاهانتان را می ربایند

یک بسته کابوس پریشان می فروشند!

این مردم بی پنجره...بی رنگ...بی نور...

افســـــوس! خود را سخت،ارزان می فروشند...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: